Als mens en als professional neem je dagelijks veel beslissingen. De meeste onbewust en automatisch. En dat is maar goed ook. Maar soms ligt er zo'n hete aardappel op je bord. Die je het liefst de vuilnisbak in kiepert. Want als je hem niet ziet, dan is ie er niet. Denk je.
Meestal meldt zo'n aardappel zich de dag erna weer. Zoals dat lastige besluit waar je als team voor staat. Een besluit met kansen en risico's. Voor het bedrijf, maar ook voor jezelf. Daar samen uitkomen is geen sinecure. Niet gek dat dit met enige regelmaat tot 'ontsporingen' leidt.
Annet Aris schreef er eerder in het FD al over. Besluitvorming kan beslist beter. We transformeren ons digitaal, we scrummen bij de vleet en trekken de meest wilde conclusies uit big data. Maar de manier waarop we belangrijke besluiten nemen is nog nauwelijks onderwerp van gesprek. Dat gebeurt 'gewoon'.
De CEO van een groot en degelijk bedrijf zei hierover ineen interview tegen me: "Over peanuts zitten we uren te pietlutten en belangrijke keuzes zijn soms ineens gemaakt, zonder dat we het in de gaten hadden." Als je besluitvorming beter begrijpt, kun je een beslisproces ook beter orkestreren. Op 12 december spreek ik daarover op een bijeenkomst voor compliance officers.