Soms word ik verrast door de verrassing van anderen. Deze week meldde DSM dat Feike Sijbesma wordt opgevolgd door een duo. De media bespraken dat als 'uitzonderlijk'. Toch deden mijn ouders, en die van jullie waarschijnlijk ook, niet veel anders. Met zijn tweeën het huishouden bestieren. So what's new?
Maar bij het leiden van bedrijven is enkelvoud (nog) de norm.
"Samen beslissingen nemen, dat werkt niet. Uiteindelijk moet er gewoon één de baas zijn", zei kortgeleden een businessunit-leider tegen me, toen we het hadden over besluitvorming.
In je eentje beslissen gaat vaak sneller. Maar snelheid is niet altijd doorslaggevend. Soms is zorgvuldigheid belangrijker. En evenwicht.
De keuze voor een duo lijkt goed te passen bij de maatschappelijk georiënteerde koers van DSM. Gebalanceerd, evenwichtig.
Interessant.
Bij een ontsporende leider wordt vaak achteraf geroepen dat de 'countervailing power' ontbrak. Maar die countervailing power is door deze 'one-and-only-beslisser' meestal al lang weggeorganiseerd. Duoleiderschap zorgt voor wederzijdse tegenkracht.
Bijkomend voordeel: minder stress. Het is eenzaam aan de top. Gedeelde stress is halve stress. Net als bij onze ouders.
Modern? Of herontdekt?
Is duoleiderschap niet gewoner en gewenster dan we dachten?