Een paar weken geleden publiceerde NRC een uitgebreid interview met Matthijs van Nieuwkerk. Hij sprak voor het eerst over zijn gedrag bij DWDD.
Het gesprek riep veel reacties op. Een deel was voorzichtig waarderend. Voor anderen was het interview aanleiding om weer eens vrij te kunnen schieten. Met zijn vissershoedje als belangrijk doelwit.
Zelf vond ik de ‘spiegel’ van Van Nieuwkerk een bron van lesmateriaal. Je kunt natuurlijk drie dagen op leiderschapscursus gaan. Maar misschien is hier wel meer van te leren. Als je er eens induikt.
Dat ben ik gaan doen. Aan de hand van drie markante citaten.
-> “Daar waar prestaties worden nagejaagd zijn stress en spanning dichtbij.”
Mensen blijven maar denken dat het er hard aan toe moet gaan, om topkwaliteit te bereiken. En natuurlijk hoort stress bij het leveren van prestaties. Maar in een veilige, ondersteunende omgeving leidt spanning juist tot een creatieve flow. Die mensen tot grote hoogte laat stijgen. Daar hoef je niet voor te schreeuwen. Een bed op je werk om daar fit genoeg voor te blijven is dan ook niet meer nodig. In een gezonde werkomgeving versterken veiligheid en kwaliteit elkaar.
‘Lieve leiders’ zorgen daarvoor.
-> “Daar was ik ongelooflijk ambitieus in. En ook onzeker denk ik.”
Van Nieuwkerk voelt als boegbeeld van DWDD een enorme prestatiedruk. Succes, maar ook falen, straalt primair op hem af. Zijn ambitie is begrijpelijk. En zijn onzekerheid ook. Met zo’n combinatie is het risico groot dat je onmogelijk wordt voor je omgeving. Control freak tot het uiterste. Met het tijdstip van uitzending hijgend in je nek. Als je daar niet actief iets in je team voor organiseert, durft niemand nog wat tegen je te zeggen.
‘Lieve leiders’ regelen dat.
-> “Ook in die vijftien jaar was er nooit eens een moment dat ik met mijn leidinggevenden bij de VARA op de koffie moest om het hierover te hebben.”
Er is veel op het gedrag van Van Nieuwkerk bij DWDD aan te merken, maar het is te makkelijk om dat alleen hem te verwijten. Bazen van toppers hebben hier ook een belangrijke verantwoordelijkheid. Zij moeten zo iemand met beide benen op de grond houden. De moed hebben om hem actief te corrigeren. Zich niet laten afleiden door de bewondering voor zijn succes. Maar juist een begripvolle, sterke baas zijn.
‘Lieve leiders’ doen dat.
‘Lieve leiders’ zijn leiders die gezonde zachtheid (‘lief’) combineren met gezonde stevigheid (‘leider’). Die betrokkenheid, samenwerking en zelfreflectie laten samengaan met moed, ruggengraat en visie. Ik schrijf er een boek over.
Omdat het de leiders zijn die we nu nodig hebben. En omdat ik ze ons allemaal van harte gun. Toch?
Lees het interview hier.