Een ingewikkeld en gepolariseerd vraagstuk wordt vlotgetrokken en met betrokkenen komen we tot een gedragen en gezonde uitkomst.
Een bedrijf waar het jaren financieel voor de wind is gegaan wordt geconfronteerd met een veel lastiger markt waarin definitief sprake is van neerwaartse druk op de verdiensten. Tegelijkertijd nemen de personele kosten relatief gezien sterk toe. Hoewel er al veel is gebeurd, ontkomt het bedrijf er niet aan om de pensioenregeling te versoberen, in het belang van de continuïteit van het bedrijf.
Op het moment dat ik erbij word betrokken zijn de verhoudingen sterk gepolariseerd. Medewerkers en hun vertegenwoordigers vertrouwen de directie niet en andersom. Ik kies voor het open en onderzoekende gesprek en beschouw het als een lastig vraagstuk waarvoor je samen een redelijke oplossing moet vinden, die aansluit bij wat er elders in de maatschappij gebeurt. Dat kost tijd en die neem ik ook.Naast het doorgronden van het inhoudelijke vraagstuk probeer ik aan beide kanten de onderliggende drijfveren en emoties te begrijpen.
Dit gezamenlijk optrekken en hersenkraken leidt leidt tot een uitkomst die door alle betrokken partijen als redelijk wordt gezien. Dat uiteindelijk een overgrote meerderheid van de medewerkers akkoord gaat met deze versobering van hun arbeidsvoorwaarden komt vooral door de wijze waarop de uitkomst tot stand is gekomen, waarbij onderling begrip en respect leidend waren.